moja POEZJA | jolanda

dotyk świata

przemierzyłam tysiące dróg w słońcu i śniegu poznałam drogi proste i kręte bezdroża i pustynne piaski zielone doliny i mroczne dżungle...

prosiłam Cię Panie o siłę a ty włożyłeś mi do ręki pióro dałeś mi skrzydła ptaka i jasność widzenia abym mogła wznieść się ponad to...

proszę namaluj mi miłość poezją serca namaluj symfonią zmysłów dotykiem pragnień niech do mnie przemówi tak nieśmiale trochę z lękiem...

kochaj mnie kochaj mnie tak jak ja ciebie kocham albo nie! kochaj mnie inaczej kochaj zawsze i wszędzie kochaj bez granic kochaj mnie za...

wyrzuciłaś mnie na brzeg byłam malutka jak muszelka włożyłaś do szarego kartonu takiego od butów nie dałaś imienia nie dałaś nazwiska...

ubrana w suknie z jedwabnych marzeń zamglonym wzrokiem przemierzam przestworza oczami błądzę po ciemnym nieboskłonie szukam ciebie...

to było tak dawno dzień zaznaczony czarną farbą z którym trzeba umieć żyć nawet jak boli serce nawet jak płyną łzy żałobny kir odznaczył...

nie zostawiaj nie zostawiaj mnie na brzegu rzeki samej bezbronnej w białej sukni z welonem spójrz jaka noc gwiaździsta a ty chcesz...

a ja jeszcze zatańczę w kusej sukience z rozpuszczonymi włosami zatańczę szaleńczy taniec roztańczę miłość mową ciała cię miły uwiodę a...

chcesz to cię zachwycę bez słów ukołyszę oczaruję zaczaruję chcesz wiedzieć jak to uczynię jak nakarmię twe serce miłości spragnione ?...