otwórz moje oczy

ubrana w suknie z jedwabnych marzeń

zamglonym wzrokiem przemierzam przestworza

oczami błądzę po ciemnym nieboskłonie

szukam ciebie gwiazdo

nadziejo moja

po złotej nici pragnień wspinam się do ciebie

ach... jakże daleką jesteś

nie widzą moje oczy

nie widzą ciebie

więc może jesteś złudzeniem

wytworem mojej wyobraźni

a może zasnęłaś okryta czarna wstęgą

na ciemnym nieba atłasie

gdzie jesteś gdzie ciebie szukać

jak mam odnaleźć

zaznacz swej drogi ślad promieniem jasnym

patrz... idę jak ślepiec chwiana niepokojem

błądzę szukając jutra

bądź dla mnie drogowskazem w dzień

i światłem w nocy

bądź latarnią moich oczu

naucz mnie patrzeć i widzieć

w twych cudnych promieniach

ocalenia szukam

ach gdybyś zechciała tylko błysnąć

choć na jedną chwilę

jeszcze raz uchylę okno bezszelestnie

w niebo spojrzę spoza mgieł firanki

jeszcze raz ku tobie wyciągnę rękę

jak żebrak proszący o jałmużnę

gdybyś wiedziała jak ciężko i smutno bez ciebie

a ty każesz mi czekać w mroku objęciach

na to lepsze jutro